آیا سفرهای فضایی در آینده نزدیک محقق میشود
درحال حاضر مشکل مسافت بزرگترین مشکل در سفرهای بین کهکشانی به حساب میآید فاصلهٔ ما با نزدیکترین کهشان همسایه حدود 2.5 میلیون سال نوریست و پیمودن این مسافت با تکنولوژی فعلی غیر ممکن است.
حتی اگر این مسافت را به ستارگان کهکشان راه شیری محدود کنیم، باید سرعت خود را به سرعت نور نزدیک کنیم، سفر با 10 درصد سرعت نور به نزدیکترین ستاره یعنی آلفا قنطورس در فاصلهٔ 4.4 سال نوری، به این معناست که باید 44 سال با سرعت 107 میلیون کیلومتر بر ساعت در راه باشیم!
این انرژی فقط از طریق پیش رانهای هستهای میتواند تامین شود و تکنولوژی آن قرار است اولین بار در فضاپیمای اوریون پیاده سازی شود. انفجار هزاران بمب هستهای یکی پس از دیگری تا انرژی مورد نیاز برای یک سفر میان ستارهای تامین شود.
اما بیایید ببینیم آلفا قنطورس کجاست ؟ آلفا قنطورس یک سامانه ستارهای بوده که به همراه کوتوله سرخ پروکسیما قنطورس و آلفا قنطورس سی، که بسیار کمنورتر میباشد یک سیستم سه ستارهای را تشکیل میدهند. این سامانه ، از همه ستارهها به منظومه خورشیدی ما نزدیک تر میباشد و با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده است.
پروژه اجرای استارشات چیست و به چه منظوری انجام میشود؟
استارشات همانند مأموریتهای فضایی دیگر نمیباشد که در آن یک موشک بزرگ برای حمل یک فضاپیمای سنگین پرتاب شود. به طور مثال، فضاپیمای افقهای نو ناسا کمی بیش از نیم تن وزن دارد. در عوض فضاپیمای استارشات وزن و ضخامت بسیار کمی دارد تا بتواند خیلی سریع حرکت کند و مجموعهای از آرایههای لیزری روی زمین با شلیک لیزر به سطح این فضاپیما آن را وادار به حرکت میکند. اندازه این فضاپیما از یک تا سه و نیم متر بوده و وزن آن به اندازه یک جرعه آب است.
ویدیو پروژه استارشات :
این پروژه به دلیل نانوساختار فضاپیما برای ارسال به آلفا قنطورس قانع کننده است که در این پروژه جرم فضاپیما حدود یک گرم و برابر با یک ورق کاغذ است . از همین رو بهراحتی میتوان روی آن حسگر و دوربینهایی نصب کرد. این حسگرها از تشعشات میدانهای مغناطیسی که از سیارات تابش میشوند محافظت میکند و همچنین موجهای خاصی ار نور را شناسایی و اندازه گیری میکنند که وجود حیات را نشان میدهند.