علمی

خورشید چقدر بزرگ است؟ | اندازه خورشید

خورشید بزرگترین و عظیم ترین جسم منظومه شمسی است ، اما فقط در میان صدها میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری ، یک ستاره متوسط ​​است.

این تصویر از رصدخانه خورشیدی (SDO) در ساعت 16:45 PM EDT در تاریخ 12 ژوئیه 2012 در جریان شعله ور شدن کلاس X1.4 نشان می دهد. این تصویر در طول موج 304 آنگستروم ضبط شده است ، که به طور معمول به رنگ قرمز رنگ شده و دما را در محدوده 50،000 کلوین نشان می دهد.

منبع تصویر : ناسا

شعاع ، قطر و دور

خورشید تقریباً یک کره کامل است. قطر استوا و قطر قطبی آن تنها 6.2 مایل (10 کیلومتر) متفاوت است. متوسط ​​شعاع خورشید 432.450 مایل (696،000 کیلومتر) است که قطر آن را حدود 864.938 مایل (1.392 میلیون کیلومتر) می کند. می توانید 109 زمین را در برابر آفتاب قرار دهید. دور خورشید در حدود 2،713،406 مایل (4،366،813 کیلومتر) است.

این ممکن است بزرگترین چیز در این محدوده باشد ، اما در مقایسه با سایر ستاره ها فقط متوسط ​​است. Betelgeuse ، غول سرخ ، تقریبا 700 برابر بزرگتر از خورشید و حدود 14000 بار درخشان است.

ناسا در وب سایت SpacePlace می گوید: “ما ستاره هایی پیدا کرده ایم که 100 برابر قطر آنها از خورشید است. به راستی این ستاره ها بسیار زیاد هستند.” “ما همچنین ستاره هایی را دیدیم که اندازه آنها فقط یک دهم خورشید است.”

به گفته دانشمندان ناسا ، C. Alex ، اگر خورشید توخالی باشد ، برای پر شدن آن حدود یک میلیون زمین نیاز است.

حجم

حجم کل خورشید 1.4×10^27 مترمکعب است. حدود 1.3 میلیون زمین می توانند در خورشید قرار بگیرند. جرم خورشید1989×10^30 کیلوگرم است ، یعنی حدود 333000 برابر جرم زمین. خورشید حاوی 99.8 درصد از جرم کل منظومه شمسی است.

اما وزن خورشید ثابت نیست. با گذشت زمان ، بادهای خورشیدی ذرات و بنابراین جرم را به دور از ستاره حمل کرده است. به گفته “ستاره نجوم” فیل پلات ، خورشید به طور متوسط ​​1.5 میلیون تن مواد را در هر ثانیه با  بادهای خورشیدی از دست می دهد.

در همین حال ، در قلب ستاره ، جرم به انرژی تبدیل می شود. پلیت گفت: نیروگاه این ستاره بیش از 4 میلیون تن ماده خورشیدی را به انرژی در هر ثانیه تبدیل می کند.

در مجموع  پلیت تخمین زد که خورشید در طول عمر 4/4 میلیارد ساله یا بیش از 100 برابر جرم زمین ، در کل 1024 تن مواد از دست داده است. در حالی که این تعداد بسیار زیاد به نظر می رسد ، تنها در حدود 0.05 درصد از کل جرم ستاره است.

تصویری که اندازه خورشید و یک ستاره غول سرخ را مقایسه می کند. غول سرخ بیش از 5 شعاع خورشیدی را دارد.

کوتوله زرد

خورشید به عنوان یک ستاره اصلی از نوع G یا ستاره کوتوله G یا به طرز واضح تر  کوتوله زرد طبقه بندی می شود. در واقع کوتوله زرد مانند سایر ستارگان از نوع G – سفید است ، اما از طریق جو زمین زرد رنگ به نظر می رسد.

در حدود 5 میلیارد سال معمولاً با گذشت زمان ستاره ها بزرگتر می شوند.  ، دانشمندان فکر می کنند که خورشید شروع به استفاده از کل هیدروژن در مرکز خود خواهد کرد. خورشید  یک غول سرخ رنگ خواهد شد و در مدار سیارات داخلی ، از جمله زمین ، گسترش خواهد یافت. هلیوم خورشید به اندازه کافی داغ می شود تا درون کربن سوزانده شود و کربن با هلیوم ترکیب می شود تا اکسیژن تشکیل شود.

این عناصر در مرکز کوتوله زرد جمع می شوند. بعداً ، کوتوله زرد لایه های بیرونی خود را ریخته و یک سحابی سیاره ای را تشکیل می دهد و یک هسته مرده از کربن و اکسیژن را پشت سر می گذارد – یک ستاره کوتوله سفید بسیار متراکم و داغ ، در اندازه زمین.

اگرچه این کوتوله زرد از بسیاری جهات معمولی است ، اما دارای کیفیتی است که از اکثر ستارگان متمایز است – او تنها است. اکثر ستارگان دارای یک همراه هستند ، با بخشی از سیستم سه گانه یا حتی چهارگانه.

منبع : nasaspace

برچسب ها
مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن