یک رکورد جدید برای دورترین اختروش
ستاره شناسان اندازه گیری جدیدی را برای فاصله اختروش J0313-1806 انجام داده اند و این رکورد را به جدیدترین و دورترین اختروش شناخته شده تبدیل کرده اند. ما 670 میلیون سال پس از بیگ بنگ یا بیش از 13 میلیارد سال نوری با آن فاصله داریم.
دورترین اختروش
رصدخانه Keck و NOIRLab NSF هر دو در 12 ژانویه 2021 اعلام کردند که ستاره شناسان جسمی را پیدا کرده اند که رکورد جدیدی برای دورترین اختروش و در نتیجه دورترین سیاهچاله بزرگ ثبت کرده اند. آنها گفته اند که این اختروش در 670 میلیون سال پس از بیگ بنگ یا بیش از 13 میلیارد سال نوری با ما ، با برچسب J0313-1806 – را مشاهده کرده اند. برآورد می شود که در حدود 1000 برابر کهکشان راه شیری درخشان باشد ، به همین دلیل هنوز هم می توانیم آن را در چنین مسافت زیادی ببینیم. تصور می شود که این از اولین سیاه چاله ابر عظیم شناخته شده در جهان ما تأمین می شود که بیش از 1.6 میلیارد برابر جرم خورشید وزن دارد. ستاره شناسان این نتیجه را این هفته در نشست مجازی انجمن نجوم آمریکا در ژانویه 2021 منتشر کردند.
همچنین بخوانید : کشف اکسیژن در کهکشان های دیگر
ستاره شناسان فقط فاصله اختروش را بررسی نکردند. آنها همچنین یک باد با سرعت بالا را پیدا کردند که ظاهراً از سیاهچاله مرکزی و فوق العاده عظیم در حدود 20٪ سرعت نور جریان دارد.
همچنین بخوانید : درخشان ترین نور جهان GRB 190114C
هنگامی که ستاره شناسان برای اولین بار دیدن اختروش ها را شروع کردند ، در دهه 1950 ، آنها نامی به آنها دادند که quasi-stellar به معنی (ستاره مانند) است. به عبارت دیگر ، تلسکوپ های رادیویی ابتدا آنها را ردیابی کردند و اولین تلسکوپ های نوری آنها را مانند ستاره مانند نقطه دیدند. اما در دهه های 1960 و 70 ، طیف اختروش ها آنها را بسیار دور نشان داده است و ستاره شناسان تعجب می کردند که چگونه چنین اجرام دوردست می توانند چنین مقدار زیادی تابش از خود ساطع کنند و هنوز از فاصله بسیار دور قابل مشاهده باشند.
آن زمان بود که ایده تأمین انرژی اختروش ها توسط سیاه چاله های بزرگ شروع به صحبت شد. اکنون ، همانطور که توسط رصدخانه Keck توضیح داده شده است ، اختروش ها به صورت زیر دیده می شوند:
تغذیه سیاهچاله های بزرگ ، پرانرژی ترین اجرام جهان. این ها وقتی رخ می دهد که گاز موجود در دیسک بیش از حد گرم ،در اطراف یک سیاهچاله ابرجرم به طور غیرقابل تجزیه ای به داخل کشیده شود و نور را از طیف الکترومغناطیسی تابش کند.
همچنین بخوانید : 10 سوالی که ممکن است در مورد سیاهچاله ها داشته باشید
مقدار انرژی ساطع شده از اختروش ها بسیار زیاد است ، با بزرگ ترین نمونه ها به راحتی کل کهکشان ها را پشت سر می گذارید.
اختروش ها معمولاً آنقدر دور هستند که ستاره شناسان از فاصله خود در سالهای نوری صحبت نمی کنند. فاصله در سالهای نوری را فقط می توان استنباط کرد ، مستقیماً اندازه گیری نمی شود. آنچه قابل اندازه گیری است ، انتقال سرخ جسم است که با فاصله آن ارتباط دارد. Quasar JO313-1806 دارای تغییر سرخ تنظیم کننده رکورد z = 7.64 است.
اخترشناسانی که این اندازه گیری جدید را انجام داده اند گفتند که وجود چنین سیاهچاله ای بزرگ در اوایل تاریخ جهان نظریه های تشکیل سیاهچاله را به چالش می کشد. فیج وانگ ، همکار ناسا هابل در دانشگاه آریزونا و نویسنده اصلی مقاله تحقیق ، توضیح داد:
رصدخانه Keck و Gemini North علاوه بر این سیاهچاله ، خروجی بسیار سریع ناشی از اختروش را به صورت یک باد با سرعت بالا که با 20٪ سرعت نور حرکت می کند ، کشف کردند. ستاره شناس جینی یانگ در دانشگاه آریزونا – یکی از نویسندگان مقاله جدید – اظهار نظر کرد:
همچنین بخوانید : دورترین سیاره فراخورشیدی
منجمان گفتند این است:
اولین نمونه شناخته شده از اختروش کهکشان ، رشد کهکشان میزبان خود و J0313-1806 را به یک هدف امیدوار کننده برای مشاهدات آینده تبدیل کرده است.
کهکشان میزبان J0313-1806’s در حال جهش در شکل گیری ستاره هاست و ستاره های جدید 200 برابر سریعتر از کهکشان راه شیری تولید می کند. ترکیبی از این شکل گیری شدید ستاره ، اختروش درخشان و سرعت بالای خروج ، J0313-1806 و کهکشان میزبان آن ، آن را به آزمایشگاهی طبیعی امیدوار کننده برای درک رشد سیاهچاله های بزرگ و کهکشان های میزبان آنها در اوایل جهان تبدیل کرده است.
وانگ اضافه کرد:
منبع : earthsky