مدل مفهومی اتومبیل مرسدس بنز mercedes benz w196R 2040 با لقب ‘2040 streamliner خواهد بود ، این مفهومی ماشین زیبا آینده ای را برای نام تجاری خودرو mercedes-benz به تصویر می کشد. طراح این ماشین از کره جنوبی یعنی minwoong im است وی در گذشته چندین مفهومی ایجاد کرده است و مستقر در سئول است و همچنین گفته است :
من كمتر از پنج وسیله نقلیه مفهومی جذاب ایجاد كرده ام كه همه آنها تعبیر بی نظیر و معتبر از هر برند را دارند.
مرسدس بنز W196R اصلی
mercedes اصلی “W196R” طراحی خود را بر اساس هواپیماهای جنگنده جهانی جنگ جهانی دوم برپا کرد و با روشی مشابه ، این مفهوم از یک سیستم قدرت جت موتور دوگانه بهره می برد. کابین با مشخصات کم و محکم ، راننده را برای کاهش مقاومت در برابر هوا می پوشاند. با بررسی دقیق تر ، میتوان در نسخه مفهومی جدید نیز تشابهاتی مشاهده کرد اما با ریسک بیشتر!
در سال 1954 ، مرسدس بنز با اتومبیلی کاملاً جدید و توسعه یافته به اسپانیا به Grand Prix بازگشت. W 196 R مطابق با همه شرایط فرمول یک مسابقات Grand Prix بود از جمله: جابجایی از 750 سی سی به 2496 سی سی بدون سوپرشارژر بود . W 196 R از جابجایی 2496 سی سی خود ، 188 کیلو وات (256 اسب بخار) را در 8،260 دور در دقیقه تحویل میداد.
اسکلت فضایی W 196 R سبک و محکم بود ، شاسی دارای سیستم تعلیق میله چرخشی و محور عقب نوسان تک مفصل جدید و همچنین ترمزهای درام دوبلکس با توربو خنک شده بود. مهندسین برای این ماشین یک موتور هشت سیلندر درون خط را با تزریق مستقیم و شیرهای بدون desmodromic بدون فنر انتخاب کردند که باعث شد، سرعت بالای موتور بالاتر از 8000 دور در دقیقه باشد. در مسابقه افتتاحیه ، مسابقات گرندپری فرانسه در 4 ژوئیه 1954 ، خوان مانوئل فانجیو و کارل کینگ اتومبیل های مسابقه ای ساده W 196 R را به پیروزی رساند.
مدل جدید مرسدس بنز w196R 2040
مسلما در سال ۲۰۴۰ تمامی جاده‌ها در تسخیر خودروهای بدون راننده است و این امر مسابقات کلاس GT را هم تحت تأثیر قرار خواهد داد. وقتی راننده‌ای در کار نباشد، فناوری حرف اول را می‌زند و احتمالا حرکت خودروها در سرعت ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت، چیز عجیبی نخواهد بود. فضای این خودرو مثل یک هواپیما، برای شکافتن هوا و حرکت عالی روی جاده ساخته شده است؛ پس به جای پیشرانه‌های بنزینی یا برقی، توربین‌های جت، آن را حرکت خواهند داد. این توربین‌ها در قسمت عقب قرار دارند و دو اگزوز بزرگ، در عقب را شامل می‌شوند.
در قسمت جلو فضایی برای راننده درنظر گرفته نشده است و حتی یک بچه‌گربه هم در آن جای نخواهد گرفت. باله عقب برای هدایت این هواپیمای زمینی لازم به نظر می‌رسد؛ اما در طرح اصلی مین‌وونگ ایم، چنین چیزی وجود ندارد. چرخ‌های جلو عمدا شبیه به پره‌های ملخ هواپیما ساخته شده و در قسمت عقب کاملا زیر قاب قرار گرفته‌اند. طول این مدل مفهومی ۴.۸۷۵ متر است و با عرض ۲ متر، فقط ۱.۱ متر ارتفاع دارد.
منبع : designboom
