عجایب

‏عسل یاب (Honeyguide) یا ‎پرنده راهنما

پرنده ای آفریقایی به نام ‏عسل یاب یا Honeyguide بیشتر به خاطر هدایت مردم به سمت عسل معروف است و یک مطالعه جدید نشان می دهد که پرندگان به تماس های انسانی خاصی گوش می دهند تا بفهمند چه کسی می خواهد آنها را رهبری کند.

چگونه کندوی عسل پیدا کنیم

این یافته به رابطه بی نظیری را که بین انسان و این پرنده وحشی وجود دارد تأکید می کند.

کلر Spottiswoode از دانشگاه کمبریج در انگلستان می گوید: “آنها قطعاً اهلی نشده اند و به هیچ وجه تحت فشار نیستند.” “و آنها به هیچ وجه آموزش داده نشده اند. اما انها خود می دانند که باید چه کاری را انجام دهند!

وی در سال 1989 ، تجزیه و تحلیل دقیق را در ژورنال Science منتشر کرد که نشان می دهد افسانه های مربوط به زنبور عسل صحیح است: این پرندگان در جلوی مردم ظاهر  میشوند، با صدای جیر جیر از درختی به درخت دیگر پرواز می کنند و این کار باعث میشود  تا شکارچیان را به لانه های زنبورهایی که در داخل تنه درختان توخالی پنهان هستند هدایت کنند. این واقعا شگفت آور است !

بخشی از برداشت عسل از لانه زنبورهای وحشی

 

ایده این پرندگان وحشی در ارتباط با مردم از این طریق ، برای Spottiswoode تقریبا جادویی به نظر می رسید. آنها متوجه شدند که پرندگان نیز چیزی دریافت میکنند. بدین معنا که پس از اینکه شکارچیان با کمک این پرنده درخت عسل را پیدا میکنند بعد از برداشت عسل ، پرندگان موم دور ریخته شده زنبور را میخوردند که غذای مورد علاقه آنها است!

 

Spottiswoode  یک پژوهشگر پرنده است و اکنون او مطالعه دقیق خود را در مورد مأمورهای زنبور عسل در موزامبیک انجام داده است.

Spottiswoode می گوید: “این صدایی که این پرنده در هنگام راهنمایی برای انسانها تولید میکند صدایی کاملا متفاوت است” ، که می گوید این صدا به نظر می رسد مانند یک صدای “brr” است که به دنبال نالیدن دنبال می شود.

آنچه Spottiswoode با تعجب روبرو کرده این است که آیا این تماس عجیب به معنای چیز خاصی برای پرنده است. برای فهمیدن ، او یک مطالعه انجام داد در این آزمایش او پاسخ پرندگان به این تماس را با پاسخ آنها به سایر صداهای غیر انسانی و انسانی مقایسه کرد.

وی ادامه داد: انسانها برای جذب ‏عسل یاب یا Honeyguide از اشکال متنوعی و یا از سیگنالهای صوتی استفاده می کنند ، از جمله کلمات گفتاری ، کلماتی همانند سوت و سایر تماسها (مانند Yao brrr-hmm). که در زبانهای آفرقایی نیز رایج است.

آنچه او دریافت کرد این بوده که صداهای تصادفی در واقع برای پرندگان جذابیت ندارد و آنها فقط حدود یک سوم وقت خود را برای راهنمایی مردم میگذارند.

اما وقتی پرندگان تماس ویژه با انسان را شنیدند ، آنها دو سوم وقت خود را برای راهنمایی مردم میگذارند.

منبع : npr

برچسب ها
مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن