ایستگاه رادیویی Buzzer که هیچ کس ادعا اداره آن را نمی کند

ایستگاه رادیویی Buzzer : در وسط یک باتلاق روسی ، نه چندان دور از شهر سن پترزبورگ ، یک دروازه آهنی مستطیل شکل قرار دارد. فراتر از میله های زنگ زده آن ، مجموعه ای از برج های رادیویی ، ساختمانهای متروکه و خطوط برق متصل به دیواری از سنگ وجود دارد. این مکان شوم کانون رمز و راز است که تا اوج جنگ سرد گسترش می یابد.

 این مرکز به ایستگاه رادیویی “MDZhB” یا Buzzer شهرت دارد و به این نام  شناخته میشود و هیچ کس ادعا نکرده آن را اداره می کند. 24 ساعت در روز ، هفت روز در هفته ، طی سه و نیم دهه گذشته ، موجی کسل کننده و یکنواخت پخش می کند. هر چند ثانیه  یک صدای دوم به آن اضافه می شود ، مانند برخی از کشتی های گرفتار در مه که صدای بوق خود را هر چند لحظه یکبار می زنند.

آنقدر معمایی است ، گویی که با در نظر گرفتن نظریه پردازان توطئه طراحی شده است. امروزه این ایستگاه زیر نظر افراد آنلاین که ده ها هزار نفر هستند ، میباشد که آنها این منطقه را به عنوان “وزوز” می شناسند و به دو ایستگاه رمز و راز مشابه “Pip” و “Squeaky Wheel”  که هوادارانش این نام ها را انتخاب کردند ، این ایستگاه هم می پیوندد. همانطور که طرفداران آن  اعتراف می کنند ، آنها دقیقا نمی دانند که به چه چیزی گوش می دهند، در واقع فقط گوش می دهند:)

تصور می شود که این فرکانس متعلق به ارتش روسیه باشد ، گرچه آنها هرگز این را قبول نکرده اند. اولین بار در اواخر جنگ سرد ، زمانی که کمونیسم رو به زوال بود ، پخش خود را آغاز کرد. امروز از دو مکان منتقل می شود – سایت سن پترزبورگ و مکانی در نزدیکی مسکو. عجیب است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، به جای خاموش شدن این سیگنال ها، فعالیت ایستگاه به شدت افزایش یافت.

نظریه هایی برای توضیح اینکه ایستگاه رادیویی Buzzer یا همان وزوز چه کار می کند کم نیست- از برقراری ارتباط با زیر دریایی ها تا برقراری ارتباط با بیگانگان.برخی‌ هم آن را با سیستم “دست مرده” (Dead Hand) که شوروی سابق در دوره جنگ سرد راه‌اندازی کرد مرتبط می‌دانند و معتقدند در صورت حمله اتمی، صدای وزوز این شبکه رادیویی قطع می‌شود و موشک‎های قاره پیمای روسیه به طور خودکار پرتاب خواهند شد؛ به بیان دیگر ویرانی کامل دو طرف درگیر در جنگ.

در خود سیگنال سرنخی وجود دارد

البته این ایده زیاد هم بدون منطق نیست ، این سیستم در ابتدا در دوران اتحاد جماهیر شوروی پیشگام بود ، جایی که به شکل یک سیستم رایانه ای در می آمد که امواج هوا را برای یافتن نشانه های حیات یا اثرات هسته ای اسکن می کرد.  بسیاری از کارشناسان معتقدند که ممکن است هنوز از آن استفاده شود. همانطور که ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه در اوایل سال جاری به خود اشاره کرد ، “هیچ کس از یک جنگ هسته ای بین روسیه و ایالات متحده زنده نمی ماند”. آیا ایستگاه رادیویی Buzzer می تواند از این جنگ جلوگیری کند؟

همانطور که گفتیم ، سرنخ هایی در خود سیگنال وجود دارد. مانند همه رادیوهای بین المللی ، ایستگاه رادیویی Buzzer با فرکانس نسبتاً کمی معروف به “موج کوتاه” کار می کند. این بدان معنی است که – در مقایسه با رادیو محلی ، سیگنال های تلفن همراه و تلویزیون – امواج کمتری در هر ثانیه از یک نقطه عبور می کنند. این همچنین بدان معنی است که آنها می توانند سفرهای بسیار بیشتری را انجام دهند.

در حالی که شما به سختی به یک ایستگاه محلی مانند رادیو بی بی سی لندن در یکی از شهرستان های همسایه گوش فرا می دهید ، ایستگاه های موج کوتاه مانند سرویس جهانی بی بی سی مخاطبان از سنگال تا سنگاپور را هدف قرار می دهند. هر دو ایستگاه از یک ساختمان پخش می شوند.

همه اینها به لطف “skywaves” است. سیگنال های رادیویی با فرکانس بالاتر فقط می توانند در یک خط مستقیم حرکت کنند و در نهایت با برخورد به موانع یا رسیدن به افق ، گم می شوند. اما فرکانس های موج کوتاه یک ترفند اضافی دارند – آنها می توانند از ذرات باردار در جو بالایی پرش کنند ، به آنها اجازه می دهد تا بین زمین و آسمان زیگزاگ کنند و هزاران ، و نه دهها مایل را طی کنند.

که ما را به نظریه دست مرده باز می گرداند. همانطور که انتظار دارید ، سیگنال های موج کوتاه محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. امروز توسط کشتی ها ، هواپیماها و ارتش برای ارسال پیام در سراسر قاره ها ، اقیانوس ها و رشته کوه ها استفاده می شود.

البته از یک نکته نباید غافل شد. سرعت حرکت امواج کوتاه در روز و شب یکسان نیست و اگر می‌خواهید همه در تمام ساعات شبانه‌روز و هر نقطه از دنیا به ایستگاه رادیویی‌تان دسترسی داشته باشند، به ویژه اگر از آن به عنوان علامت شروع جنگ اتمی که احتمالا قصد راه انداختنش را دارید، استفاده می‌کنید باید فرکانس امواج را بسته به ساعت شبانه روز تغییر دهید. این کاری‌است که رادیوی بخش جهانی بی‌بی‌سی انجام می‌دهد اما “وزوز‌کن” نه.

نکته دیگری که به گفته استاپلز باید به آن توجه کرد این است که این ایستگاه‌های رادیویی برای اندازه‌گیری فاصله لایه ذرات باردار جو راه‌اندازی شده. او می‌گوید: “اگر می‌خواهید از سیستم راداری که روس‌ها برای ردیابی موشک‌ها استفاده می‌کنند بهترین نتیجه را بگیرید، باید این نکته را بدانید.” هر چقدر مدت زمان بالا رفتن و پائین آمدن سیگنال در هوا بیشتر باشد، سیگنال در ارتفاع بلندتری حرکت می‌کند.

به عقیده استاپل البته این ایستگاه رادیویی نمی‌تواند برای این منظور راه‌ افتاده باشد. سیگنالی که برای بررسی ارتفاع لایه ذرات باردار جو فرستاده می‌شود معمولا یک صدای مشخص شبیه به صدای خاموش شدن تدریجی آژیر ماشین تولید می‌کند که در واقع نتیجه تغییر موج‌ها برای رسیدن به فرکانس درست است. استاپلز می‌گوید:” این صدا هیچ شباهتی با صدای بوقی که از این ایستگاه رادیویی می‌شنویم، ندارد.”