از کجا می دانیم که سن زمین 4.5 میلیارد سال است؟ من به این سؤال شما پاسخ می دهم :تاکنون دانشمندان راهی برای تعیین سن دقیق زمین به طور مستقیم از صخره ها پیدا نکرده اند ، زیرا قدیمی ترین آنها توسط فرآیندهای تکتونیکی تخریب و تجزیه شده اند حتی اگر نمونه های اولیه هنوز هم وجود داشته باشند هنوز پیدا نشده اند.
با فرض اینکه زمین و سایر جامدات منظومه شمسی به طور هم زمان تشکیل شده اند ، دانشمندان قادر به تعیین سن احتمالی آنها بودند.
روش های تشخیص سن زمین
? سنگ های کره ماه
? شهاب سنگ
?اندازه گیری توسط پوسیدگی ایزوتوپ های طولانی مدت از عناصر رادیواکتیو.
ایزوتوپ ها به طور طبیعی در مواد معدنی و سنگ ها رخ می دهند. نیمه عمر آنها بین 700،000،000 تا بیش از 100،000،000،000 سال است.
روش های مشابه مبتنی بر فیزیک است و معمولاً به عنوان پرتونگاری شناخته می شوند.
هیچ فرآیند تکتونیکی روی ماه وجود ندارد ، بنابراین سنگهای باستانی بیشتری روی آن وجود دارد تا روی زمین. با این حال ، در نتیجه شش ماموریت آپولو و سه مأموریت Luna، خاک زیادی به زمین تحویل داده نشده است. سنگهای مورد مطالعه از نظر سن تفاوت زیادی دارند و این نشانگر دوره های مختلف شکل گیری آنها است. قدیمی ترین نمونه ها مربوط به 4.4 – 4.5 Ga است. این رقمی است که حداقل چارچوبی را برای منشا سن زمین نسبت به نزدیکترین همسایه سیاره ای ما فراهم می کند.
قدیمی ترین سنگ های یافت شده در کره زمین عبارتند از:
صخره های دره رود مینسوتا و شمال میشیگان (ایالات متحده آمریکا)
3.5 – 3.7 میلیارد سال. سنگهای سوپر کریستالی در غرب گرینلند از 3.7 تا 3.8 میلیارد سال.
? گنیس در شمال غربی کانادا در نزدیکی دریاچه Great Slave – با 4.3 میلیارد سال.
ویژگی جالب این سنگهای باستانی این است که آنها از پوسته “اولیه” سرچشمه نگرفته اند ، بلکه از جریان گدازه ها و رسوبات هستند که نشانگر آغاز تاریخ زمین مدت ها قبل از شکل گیری آنها است.
یکی از راه های برآورد سن فعلی برای سیاره ما دانه های معدنی زیرکن از مناطق غربی و مرکزی استرالیا است. سن دانه ها 4.4 میلیارد سال تخمین زده شده است.در این حالت ، سنگهای کریستالی اولیه یافت نمی شوند.
هزاران شهاب سنگ بر روی زمین کشف شده اند که زمانی در سطح زمین سقوط کرده اند.
بیش از 70 نوع مختلف در بین آنها شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفتند. سن تخمین زده شده آنها بین 4.53 و 4.58 میلیارد سال است.
به گفته دانشمندان ، دقیق ترین ارزیابی نباید مبتنی بر قدمت سنگ های فردی باشد ، بلکه در نظر گرفتن همه عناصر به عنوان بخشی از یک سیستم تکامل باید مورد ارزیابی قرار گیرد.
به طور خاص نسبت ایزوتوپهای سرب 207 و 206 که به دلیل پوسیدگی های اورانیوم 235 و اورانیوم 238 تغییر می کند ، مهم است.
دانشمندان با مطالعه نسبت Pb-207 و Pb-206 ، سن زمین ، شهاب سنگ ها و بنابراین کل سیستم خورشیدی را محاسبه کردند.
منبع : space
